Interview met de Duitse graffiti artiest CANTWO

Reflecterend op meer dan drie generaties Graffiti Writing.

Na de release van de CANTWO Icon Series spuitbus werd de aandacht opnieuw gericht op een kunstenaar die zijn onbetwiste plek in de geschiedenis van Graffiti Writing heeft verdiend. Als een Oldschool Duitse graffiti writing-innovator veranderde CANTWO snel zijn reputatie als nationale graffiti writing-koning in die van een internationaal erkende graffiti-artiest. Van zijn vruchtbare creatie van graffiti-stijl schrijven, graffiti-personages en zijn iconische CANTWO-handstijl tot zijn professionele samenwerkingen, ontwerpwerk, kledingontwerpen en online activiteiten, is CANTWO altijd voorop geweest in veel aspecten van hedendaagse graffiti. Het begrijpen van het pad dat leidde tot de iconische status van CANTWO is lang en intrigerend. De wendingen in zijn creatieve proces, de reizen en de wereldwijde interacties hebben allemaal bijgedragen aan de CANTWO die we vandaag zien. Het intrigeerde ons zozeer dat we besloten wat tijd door te brengen met de kunstenaar zelf en meer te horen over de ervaringen die hem hebben gevormd. Hier is wat hij met ons deelde.

MONTANA CANS: Je bent geboren in Mainz, Duitsland, in 1970 en begon met graffiti schrijven in 1983. Dit betekent dat je een groot deel van je leven hebt besteed aan het doen van graffiti of betrokken bent bij graffiti. Hoe voel je je erover om gevierd te worden als een “ICOON” in de Montana Cans ICONIC SERIES?

CANTWO: Ik voel me absoluut vereerd dat Montana me in dezelfde categorie plaatst als grootheden zoals FUTURA en MARTHA COOPER.

MONTANA CANS: Erken of aanvaard je (zoals de meeste graffitiwereld zou bevestigen) dat je een “ICOON” en een referentiepunt bent geworden over meerdere generaties in de internationale graffiticultuur? Hoe voel je je over dit idee?

CANTWO: Het is altijd vreemd als mensen me ICON of KING noemen, want zo heb ik me nooit gevoeld. Ik zie mezelf nog steeds als een deel van een wereldwijde beweging. Ik ben blij dat ik zoveel andere schrijvers over de hele wereld heb geïnspireerd. Ik was er gewoon op het juiste moment toen het allemaal begon in Europa. Net als zoveel andere kinderen was ik meteen gefascineerd door de B-Boys en schrijvers die we op tv zagen. Dat waren mijn helden en iconen. Maar natuurlijk ben ik gevleid als mensen me als hun invloed zien of me eren met hun “titels”.

MONTANA CANS: Kun je ons wat vertellen over de geschiedenis van je gekozen kleur “Can2 Cotton Candy” voor het ICON-blik, en wat jouw betrokkenheid is bij de ontwikkeling ervan?

CANTWO: Het was een lang proces om het juiste ontwerp en de juiste kleur te vinden. Ik ben een perfectionist, en het creëren van een ontwerp voor de Iconic Series was een grote uitdaging. Montana en ik werkten nauw samen en we maakten een paar testafdrukken. De eerste poging was om een blauwachtig ontwerp te creëren, omdat er al de “Can2 Blue” was binnen de Montana Writer Team Colors en de “Can2 Cool Candy” binnen het Montana GOLD-assortiment. Maar de testafdrukken overtuigden me helemaal niet. Dus ik moest vanaf nul beginnen en een klassiek wit ontwerp kwam in me op. Het kleuren van het karakter was geen optie, dus ik gebruikte in plaats daarvan wit, grijs en zwart. Ik wilde het ook een koninklijke touch geven. En welke kleur is koninklijker dan goud. Dus ik besloot te spelen met wat gouden elementen en ik gebruikte het kruissymbool van het oude “Irritant-Danger” bord dat vroeger op alle blikken stond. De uiteindelijke naam “Can2 Cotton Candy” werd gekozen door mijn vrouw.

MONTANA CANS: Je bent geboren in Mainz, Duitsland, in 1970 en begon met graffiti schrijven in 1983. Dit betekent dat je een groot deel van je leven hebt besteed aan het doen van graffiti of betrokken bent bij graffiti. Hoe voel je je erover om gevierd te worden als een “ICOON” in de Montana Cans ICONIC SERIES?

CANTWO: Ik voel me absoluut vereerd dat Montana me in dezelfde categorie plaatst als grootheden zoals FUTURA en MARTHA COOPER.

MONTANA CANS: Erken of aanvaard je (zoals de meeste graffitiwereld zou bevestigen) dat je een “ICOON” en een referentiepunt bent geworden over meerdere generaties in de internationale graffiticultuur? Hoe voel je je over dit idee?

CANTWO: Het is altijd vreemd als mensen me ICON of KING noemen, want zo heb ik me nooit gevoeld. Ik zie mezelf nog steeds als een deel van een wereldwijde beweging. Ik ben blij dat ik zoveel andere schrijvers over de hele wereld heb geïnspireerd. Ik was er gewoon op het juiste moment toen het allemaal begon in Europa. Net als zoveel andere kinderen was ik meteen gefascineerd door de B-Boys en schrijvers die we op tv zagen. Dat waren mijn helden en iconen. Maar natuurlijk ben ik gevleid als mensen me als hun invloed zien of me eren met hun “titels”.

MONTANA CANS: Kun je ons wat vertellen over de geschiedenis van je gekozen kleur “Can2 Cotton Candy” voor het ICON-blik, en wat jouw betrokkenheid is bij de ontwikkeling ervan?

CANTWO: Het was een lang proces om het juiste ontwerp en de juiste kleur te vinden. Ik ben een perfectionist, en het creëren van een ontwerp voor de Iconic Series was een grote uitdaging. Montana en ik werkten nauw samen en we maakten een paar testafdrukken. De eerste poging was om een blauwachtig ontwerp te creëren, omdat er al de “Can2 Blue” was binnen de Montana Writer Team Colors en de “Can2 Cool Candy” binnen het Montana GOLD-assortiment. Maar de testafdrukken overtuigden me helemaal niet. Dus ik moest vanaf nul beginnen en een klassiek wit ontwerp kwam in me op. Het kleuren van het karakter was geen optie, dus ik gebruikte in plaats daarvan wit, grijs en zwart. Ik wilde het ook een koninklijke touch geven. En welke kleur is koninklijker dan goud. Dus ik besloot te spelen met wat gouden elementen en ik gebruikte het kruissymbool van het oude “Irritant-Danger” bord dat vroeger op alle blikken stond. De uiteindelijke naam “Can2 Cotton Candy” werd gekozen door mijn vrouw.

MONTANA CANS: Dit raakt aan je langdurige betrokkenheid bij de ontwikkeling van spuitverf en spuitverfkleuren in het algemeen gedurende je vele jaren in de graffiticultuur. Kun je ons een klein overzicht geven van alle verschillende soorten verf, merken of kleuren waarmee je hebt gewerkt en waarbij je hebt geholpen bij de ontwikkeling?

CANTWO: Je hebt gelijk, dit was niet mijn eerste betrokkenheid. Ik maakte deel uit van BOMBER’s Art Agency “Oxygen” in Frankfurt midden jaren negentig. Naast het overbrengen van graffiti-artiesten naar klanten voor opdrachten, runden we een postorderbedrijf voor blackbooks, markers en blikken. Toen werkten we met RAL-kleuren die op de markt verkrijgbaar waren. Niet lang daarna ontstond het idee om onze eigen blikken te creëren met de naam “Oxygen Colors”. We kozen 20 kleuren uit een Pantone-kleurkaart die voornamelijk pastels waren.

MONTANA CANS: Je waardevolle, voortdurende relatie met Montana Cans heeft je vergezeld door vele generaties van je graffiti-geschiedenis en vele jaren van ontwikkeling van de internationale graffiticultuur. Hoe en wanneer begon je oorspronkelijk je betrokkenheid bij Montana Cans?

CANTWO: Het begon 21 jaar geleden toen enkele jongens van Montana me voor het eerst kennis lieten maken met hun blikken.

MONTANA CANS: Waren er hoogtepunten in deze periode die voor jou opvallen?

CANTWO: Alle tours met het Montana Writer Team tussen 2000 en 2006. Ze brachten me naar Helsinki, New York, Moskou, Dubai, Rome, Milaan, Warschau, Bazel, Barcelona, Sao Paulo, Brighton en Berlijn. Elke reis voelde als een vakantie met goede vrienden.

MONTANA CANS: Je hebt deel uitgemaakt van veel graffiti-groepen zoals het oorspronkelijke Montana Writer Team, Stick Up Kids en United Artists (om er maar een paar te noemen). Deze vertegenwoordigen zowel artistieke als commerciële aspecten van de graffiticultuur. Was het moeilijk om deze balans tussen commercialisme, vrije creativiteit en integriteit te handhaven? En waren er ooit momenten waarop het een strijd was?

CANTWO: Het commerciële aspect achter een spuitbusbedrijf dat artiesten sponsort, was nooit een probleem omdat we nooit richtlijnen kregen van Montana. We hadden absolute artistieke vrijheid toen we onze muren planden. Dus er was geen verschil tussen het schilderen met mijn crewmates van Stick Up Kids of met het Montana Writer Team. We hadden altijd een perfecte balans tussen onze vriendschap en teamwork binnen de crew en Montana. Er waren nooit problemen of strijd.

MONTANA CANS: Met alle nationale en internationale kunstenaars en merken waarmee je hebt samengewerkt tot nu toe, zijn er speciale of bijzondere ervaringen waar je op terugkijkt? Was er een “grootste project” onder hen?

CANTWO: Ik heb samengewerkt met zoveel bedrijven zoals Adidas, Bosch, Carhartt, COKE, Chevrolet, Jägermeister, Lufthansa, MTV, Puma, Roche, Toys ‘R’ Us, Wrigley`s… om er maar een paar te noemen. De samenwerking met ADIDAS, toen ik ontwerpen creëerde voor schoenen en kleding, was waarschijnlijk de beste tot nu toe. Dit komt omdat Adidas sinds de jaren 80 mijn favoriete sportmerk was en is. Ook het werken met COKE is het vermelden waard. Het was een plezier om met zo’n professioneel team te werken.

MONTANA CANS: Tijdens de opkomst van de graffiticultuur in de mainstream in Duitsland rond 1995, nam je deel aan een televisie-interview met medeschrijver BOMBER, waarin je commentaar gaf op het begrip “verkopen” en wat dat destijds voor je betekende, op een moment dat leven van graffiti niet gebruikelijk was. Hoe denk je nu bijna 30 jaar later over dit idee? Kun je nu uitsluitend van je kunstwerk leven?

CANTWO: Ik denk dat dingen een beetje zijn veranderd. Ik antwoordde altijd met een grote glimlach toen mensen me in de jaren 90 “Sell Out” noemden. In 1995 had ik al 12 jaar geschilderd en maakte ik deel uit van het netwerkproces midden jaren tachtig dat breakdance, graffiti en hiphop in Duitsland vooruitbracht. Dus ik zag mezelf nooit als “iets verkopen”. Noch toen, noch vandaag. Tegenwoordig wordt het “commercialisering” genoemd, maar het heeft dezelfde betekenis. Als ik een opdracht krijg voor een graffiti-job, doe ik niemand pijn of neem ik niemands plaats in. En het schaadt de beweging ook niet. Alleen arme en bekrompen mensen benijden het succes van andere mensen. Ik verdien mijn brood met een mix van opdrachten en doeken.

MONTANA CANS: Hoe zou je het proces van het komen tot je stijl beschrijven? Het is gemakkelijk om te zeggen dat het bijvoorbeeld beïnvloed was door NY, maar waren er iconische kunstenaars voor jou die de grootste invloed op je hadden, wat leidde tot de stilistische beslissingen die je hebt genomen om te komen waar je nu stilistisch bent?

CANTWO: Het was een langzaam proces. Ik veranderde constant mijn artiestennaam. Ik schetste constant verschillende letters met verschillende stijlen. Ik oefende gewoon, testte vormen, kleuren, 3D en schaduwen uit. Toen ik voor het eerst naar Hamburg ging in 1987 gebruikte ik CANTWO als mijn naam om mezelf voor te stellen. Na dit punt was het te laat om mijn naam opnieuw te veranderen omdat de andere schrijvers me al hadden leren kennen onder deze naam. SEEN had de meest diepgaande invloed op mijn stijl, uiteraard vanwege zijn rol in Style Wars. Ik heb deze film minstens honderd keer gezien, en elke keer dat ik een SEEN-stuk op het scherm zag, was ik onder de indruk van zijn vermogen om zijn naam in zoveel verschillende stijlen te schrijven. Hoewel hij toegeeft dat hij veel van zijn stijl kreeg van Billy 167. Hoe dan ook, hij beheerste het en maakte het eigen.

MONTANA CANS: Ironisch genoeg heeft de term ICON al een rol gespeeld in je carrièrepad met de “CANTWO – ICONS” solotentoonstelling in Halle 02, 10 jaar geleden in Heidelberg, Duitsland. In deze tentoonstelling liet je veel karaktergebaseerde werken zien die enkele van de iconische artiesten/mensen in je leven bevatten. Heb je een voorkeur om met personages of letters te werken in je kunstwerken?

CANTWO: Het was een geweldige kans om mijn werken te laten zien in Heidelberg. Letters hebben mijn voorkeur, maar ik vind het leuk om personages ernaast te zetten. Of een van mijn eigen kenmerkende B-Boy-personages of een ander op stripfiguren gebaseerd personage. Ze vullen eenvoudigweg de muren met leven.

MONTANA CANS: In een digitale wereld waar visuele inspiratie slechts een klik of een scroll verwijderd is, zelfs als je ze niet kent of er geen relatie mee hebt, zie je bepaalde graffitischrijvers als speciale leiders/iconen/rolmodellen in graffiti vandaag? Zo ja, wat trekt je aan in hen, hun kunstwerken of hun acties?

CANTWO: Ik weet niet of ze leiders zijn, maar er zijn zoveel getalenteerde schrijvers daarbuiten. Een daarvan is in het bijzonder CESER (@ceser87) wiens creativiteit verbluffend is, maar ook evergreens zoals BATES (@greatbates), WANE (@waneonecod), of BIO (@biotatscru) staan nog steeds bovenaan het stijlspel. Als het om treinen gaat, zijn MOSES & TAPS (@moses.taps) waarschijnlijk de meest creatieve, SHARK (@shark.tuf) voor zijn fascinerende comeback, JESUS (twister_yckb_acm_vets_crew) voor zijn honger om te schilderen en te evolueren, en ATOM (@atomoneski) voor zijn voortdurende productiviteit op hoog niveau sinds de jaren ’90. Ze verdienen absoluut vermelding tussen zoveel andere waanzinnig goede kunstenaars. Er zijn er gewoon te veel om op te noemen.

MONTANA CANS: Als je de keuze had om met elke kunstenaar samen te werken die je wilde, aan welk project dan ook wereldwijd. Wie zou het zijn en wat zou het project zijn?

CANTWO: Ik had het geluk om een paar jaar geleden met Mark Bode te werken. Eigenlijk ben ik een grote fan van Virgil Abloh (@virgilabloh), KONGO (@cyril_kongo) MIKAEL B (@mikaelbrandrup), DEMS (@demsky__), CEY (@ceyadams) en ik ben er zeker van dat ik ze (opnieuw) zal ontmoeten om aan een geweldig project te werken, wat het ook zal zijn.

MONTANA CANS: Er wordt vaak gezegd dat je prioriteit geeft aan je werk op muren in plaats van op doeken. Is de galerieruimte, het maken van verkoopbare kunstwerken of het belang om studio kunstwerken te creëren voor jou toegenomen of veranderd?

CANTWO: Werken op doeken was in het begin lastig. Ik hou van de vrijheid van ruimte, zodat de letters en het kunstwerk kunnen ademen. Ik schilderde mijn eerste doek in 1986 en de afgelopen jaren begon ik er steeds meer van te genieten. Tegenwoordig heb ik me aangepast aan beperkte ruimte en eigenlijk hou ik van de uitdaging om op kleinere formaten te werken.

MONTANA CANS: Heb je, of had je, in je carrière tot nu toe fases waarin je iets heel speciaals of belangrijks hebt bereikt? Zo ja, wanneer was dat en wat is het dat voor jou belangrijk is?

CANTWO: Deel uitmaken van een kunstagentschap, kleuren creëren voor spuitbussen, mijn eigen merk opbouwen, werken met grote bedrijven, enz. heeft me beïnvloed als kunstenaar en als mens. Maar uiteindelijk ging het altijd over de mensen achter het proces die ik in de loop der jaren heb ontmoet tijdens deze fasen. Er waren slechts 2-3 mensen die echt mijn leven hebben veranderd, mijn ogen hebben geopend en me de juiste richting hebben gewezen.

MONTANA CANS: Jouw positie in de internationale graffitibeweging heeft je vaak een plek op jurypanels voor graffiticontests en evenementen opgeleverd. Hoe voel je je over de rol als jurylid?

CANTWO: Jurylid zijn is meestal een zeer moeilijke taak, vooral als het gaat om graffiti. Elke deelnemende kunstenaar of crew wil winnen, en elke graffitikunstenaar heeft zijn eigen artistieke mening over stijl, letters, kleuren, swing en arrangementen, enz… Dus je kunt je voorstellen hoe moeilijk het is om punten toe te kennen aan deze categorieën.

MONTANA CANS: Voor degenen die het niet weten, wat zijn de oorsprongen van de naam CANTWO?

CANTWO: Ik had in het begin verschillende namen, zoals RATTY FRESH, RASTEY 177, VIVID LEGS om er maar een paar te noemen. In 1986 kwam ik op de naam COOL CANDY. Ik verkortte het al snel tot CANDY en vervolgens tot CAN. Ik voegde het nummer 2 toe omdat mijn familie en ik in een huis woonden met nummer 2.

MONTANA CANS: Wat is je favoriete Montana Can en cap-combinatie om mee te schilderen?

CANTWO: Ik gebruik zowel Montana GOLD als Montana BLACK. En ik gebruik slechts een paar caps zoals de Level 1 Skinny, Maclaim, NY Fatcap en de Level 6 Cap.

Het iconische pad van CANTWO stopt hier niet, en we zijn er zeker van dat we nog meer zullen zien van wat deze legendarische graffiti-artiest creëert in de dagen, weken, maanden en jaren die komen. Dit alles terwijl hij zijn unieke stijl verder en dieper brengt in de archieven van de toekomstige geschiedenis van de graffiticultuur.